1. Wie is Jurgita Girzadiene?
Vele jaren geleden - eigenlijk in de vorige eeuw - ging ik naar mijn eerste en enige sollicitatiegesprek, bij een papierverpakkingsbedrijf dat toen Assidoman Baltic heette. Ik wist niets over verpakkingen, de industrie of duurzaamheid. Maar één gedachte kwam bij me op: Het is papier - het moet goed zijn voor het milieu. Nu, meer dan 25 jaar later, werk ik als Sustainability and Better Planet Packaging Director voor Europa bij een van 's werelds grootste op papier gebaseerde verpakkingsbedrijven: Smurfit Westrock. Ik ben een trotse Litouwer die dagelijks een internationaal leven leidt en mijn best doet - zowel professioneel als persoonlijk - om van de wereld een betere plek te maken.
2. Kun je in het kort iets vertellen over de geschiedenis van Smurfit Westrock?
Smurfit Westrock is 's werelds grootste geïntegreerde papierverpakkingsproducent. Het bedrijf werd officieel gevormd in juli 2024 door een fusie, maar beide oude bedrijven - Smurfit Kappa en WestRock - zijn al lang aanwezig in de verpakkingsindustrie. Samen hebben we meer dan 150 jaar gecombineerde ervaring in consumenten- en transportverpakkingen over de hele wereld.
We hebben meer dan 660 fabrieken in meer dan 40 landen, 100.000 mensen in dienst en een jaarlijkse omzet van meer dan 32 miljard dollar. We zijn een bedrijf met Iers hoofdkantoor dat genoteerd staat aan de New York Stock Exchange - wereldwijd gericht, maar lokaal geworteld.
Wij produceren zowel nieuw papier (van bomen) als gerecycled papier (van herwonnen materiaal) en gebruiken dat om verpakkingen te ontwerpen en te produceren. Dit dient elke industrie waar papieren verpakkingen nodig zijn - om producten te beschermen, te communiceren, te transporteren en te leveren. Belangrijk is dat we ook de grootste papierrecycler in Europa zijn, wat betekent dat we niet alleen verpakkingen produceren - we zorgen ook voor het einde van de levensduur.
3. Wat doet Smurfit Westrock om de wereldwijde plastic voetafdruk te verkleinen?
Onze eigen plastic voetafdruk is relatief klein - we produceren geen consumentenproducten waarvoor plastic verpakking nodig is. Als op papier gebaseerd verpakkingsbedrijf is ons eigen plasticverbruik beperkt en waar mogelijk verminderen we het of schakelen we over op monomaterialen die gemakkelijker te recyclen zijn.
Als we het hebben over het verminderen van plastic, denk ik dat het niet alleen gaat over het verminderen van plastic, maar over ervoor zorgen dat alle verpakkingen zo vaak mogelijk worden hergebruikt en/of gerecycled - en dat ze aan het einde van hun levensduur terugkeren in de natuur zonder schade aan te richten.
Onze echte bijdrage ligt in het helpen van onze klanten om over te stappen van eenmalige, niet-gerecyclede verpakkingen naar hernieuwbare, recyclebare en daadwerkelijk gerecyclede alternatieven op papierbasis. Die missie heeft altijd in ons DNA gezeten.
4. Waarom is dit zo belangrijk?
Verpakkingen zijn een tijdelijke dienst aan een product - hun rol is om het product te beschermen op zijn reis van producent naar consument. Daarna is het niet langer nodig. De verpakking moet de levenscyclus van het product volgen.
Neem bijvoorbeeld aardbeien. Een PET plastic bakje met aardbeien gaat 3-5 dagen mee, maar het bakje zelf blijft honderden jaren op aarde tenzij het goed wordt gerecycled. Toch wordt zelfs in Europa - met een van de meest geavanceerde recyclinginfrastructuren - slechts 40,7% van het plastic daadwerkelijk gerecycled (gegevens Eurostat 2022, gepubliceerd in 2025).
Ik geloof dat plastic een waardevol materiaal is, maar omdat het zo duurzaam is, zou het gebruikt moeten worden voor dingen waarbij duurzaamheid essentieel is - zoals kunstharten of laptops - niet voor kortlevende verpakkingen. Zelfs over herbruikbare verpakkingen moet goed worden nagedacht: komt de lange levensduur overeen met de korte levensduur van het product dat erin zit?
Denk aan cd-doosjes - we gebruiken geen cd's meer, maar de plastic doosjes blijven nog honderden jaren goed. Wat zullen we ermee doen?
5. Wat vind je het leukste aan duurzaam ondernemen?
Het gaat over de toekomst. Het raakt zowel het persoonlijke als het professionele leven en het is een kracht voor verandering.
De duurzaamheidsbeslissingen van vandaag bepalen de wereld van morgen. Voor bedrijven is het een enorme kans om te innoveren, te betrekken, kosten te besparen en zich te onderscheiden. Je doet niet alleen zaken - je doet het beter.
6. Welk advies zou je andere ondernemers geven die duurzamer willen worden?
Begin bij jezelf - thuis of op het werk. Praat met anderen. Raak betrokken. Wees open, nieuwsgierig en bereid om te veranderen. Houd je ogen en oren open - er zijn zoveel spannende, duurzame opties.
7. Wat doe jij persoonlijk om je plastic voetafdruk te verkleinen?
Ik kies waar mogelijk voor glazen, papieren of metalen verpakkingen. Ik ben bijvoorbeeld overgestapt op gezichtscrèmes alleen maar om een product in een glazen pot te krijgen - wat een hoger recyclingpercentage heeft. Ik gebruik nooit plastic tassen als ik boodschappen doe. Wist je dat de gemiddelde plastic tas slechts 12 minuten wordt gebruikt, maar 500 jaar in het milieu blijft?
Het opbouwen van de gewoonte kostte tijd - in het begin vergat ik vaak mijn herbruikbare tassen. Maar ze zeggen dat er 21 herhalingen nodig zijn om een gewoonte te vormen, en nu vergeet ik het nooit meer!
Ik vermijd ook synthetisch textiel in mijn kleding omdat bij het wassen van polyester en nylon microplastics vrijkomen. (Je kunt zelfs een microplastic filter op je wasmachine installeren - hoewel de mijne niet werkte, geloof ik dat er betere oplossingen op komst zijn).
8. Welke eenvoudige duurzaamheidstip deelt u vaak met anderen?
Zie duurzaamheid en economische waarde als bondgenoten. Wees nieuwsgierig. Begin gewoon - neem een kleine stap. Van daaruit zal je reis groeien.
9. Wat is je visie voor de toekomst op dit gebied?
Duurzaamheid heeft een mooie toekomst. We leven allemaal op deze prachtige planeet en we willen dat deze nog generaties lang blijft bestaan. Duurzaamheid heeft de kracht om ons te verenigen - over grenzen, sectoren en overtuigingen heen.
10. Wat is jouw mening over de focus op CO₂-reductie versus plasticvervuiling?
Ik zie ze niet als concurrenten. Maar het is waar - CO₂ is onzichtbaar, dus het is moeilijker emotioneel te bevatten. We kunnen de toename van CO₂ niet zien, maar toch zijn we getuige van stijgende temperaturen, bosbranden en smeltend ijs. Het is echt.
Plastic daarentegen is zichtbaar. Je kunt het afval zien op stranden of in rivieren. Het voelt dus directer, ook al zijn microplastics en nanoplastics ook onzichtbare bedreigingen.
Uiteindelijk zijn het twee kanten van dezelfde medaille. Verpakkingen stoten bijvoorbeeld CO₂ uit tijdens de productie, maar wat gebeurt er aan het einde van de levensduur? Als het wordt verbrand, vooral als het plastic is, voegt dat fossiele CO₂ toe. Als het gestort wordt, is het in tegenspraak met het idee van een circulaire economie.
In wezen brengt plastic verpakking fossiele koolstof - veilig opgeslagen onder de grond in de vorm van olie - naar de oppervlakte en laat het vervolgens vrijkomen in de atmosfeer of het milieu.
11. Wat is het grootste misverstand over duurzaamheid dat je zou willen rechtzetten?
Dat duurzaamheid meer kost. Echte duurzaamheid gaat in feite over meer doen met minder - minder energie, minder grondstoffen. Als je kijkt naar de totale eigendomskosten - inclusief productie, belastingen (zoals EPR-heffingen) en de impact aan het einde van de levensduur - blijken niet-duurzame keuzes vaak duurder te zijn.
12. Wat moeten mensen echt weten over plasticvervuiling?
Het is te voorkomen. Als we onze aanvankelijke afhankelijkheid van plastic verminderen en ons richten op kwaliteitsvolle inzameling en recycling waar nodig, kunnen we dit oplossen. Denk altijd in cirkels: Waar is het van gemaakt? Wat is zijn functie? En wat gebeurt er aan het einde van de levensduur?
13. Wat zijn je doelen voor de komende 5-10 jaar, specifiek met betrekking tot de plastic voetafdruk?
We worden beter opgeleid, maken betere keuzes, verwachten meer van onze favoriete merken en bouwen nuttige gewoonten op. Duurzaamheid wordt al door velen omarmd - maar we zullen zelf meer verantwoordelijkheid nemen en niet alleen maar wachten op wetgeving. En we zullen onze kinderen leren dat duurzaamheid een tweede natuur zou moeten zijn.