Eindelijk duidelijkheid? Innovatieve doorbraak in onderzoek naar microplastics
In 2018 vonden Oostenrijkse wetenschappers voor het eerst microplastics in menselijke ontlasting. Sindsdien zijn deze minuscule plasticdeeltjes ook aangetroffen in bloed, longen, lever, hart, hersenen, placenta en zelfs moedermelk. Volgens recente onderzoeken groeit de hoeveelheid microplastics die ons lichaam binnendringt schrikbarend snel.
De wetenschappelijke bevindingen tot nu toe zijn alarmerend. Een Amerikaanse studie onder 250 patiënten koppelde microplastics in slagaders aan een verhoogd risico op hartaanvallen en beroertes. Een ander onderzoek toonde aan dat hersenen van mensen met dementie veel hogere concentraties microplastics bevatten dan gezonde hersenen.
In laboratoriumstudies werd aangetoond dat microplastics ontstekingen veroorzaken, kanker bevorderen en de werking van antibiotica verzwakken. Toch is het definitieve bewijs nog steeds beperkt, vooral omdat de variëteit aan microplastics enorm is. Ze verschillen in grootte, vorm, chemische samenstelling en elektrische lading, en verzamelen onderweg uiteenlopende schadelijke stoffen als zware metalen en bacteriën.
Een belangrijk obstakel is de moeilijke detectie van deze piepkleine deeltjes. Tot nu toe waren de meeste methoden arbeidsintensief, duur en vaak niet nauwkeurig genoeg. Maar er is hoop. Onderzoekers van de Medische Universiteit van Wenen hebben een revolutionaire stap gezet: zij ontwikkelden een "laser-based method to determine the composition of microplastics without damaging their host tissue. This allows the researchers to better assess the biological effect of the microplastics, as well as allowing the tissue samples to be reused in future research. It is a 'game-changer,'" zegt Professor Dr. Lukas Kenner in een artikel in The Economist. Dankzij deze techniek kunnen grotere, betrouwbaardere studies eindelijk van start gaan.
En die studies zijn hard nodig. Zo wordt er nu gekeken naar 800 moeder-kind paren in België en Spanje om de impact van microplastics tijdens de zwangerschap en vroege kinderjaren te onderzoeken. In Nederland wordt onderzocht of gewoontes zoals vaker stofzuigen de hoeveelheid microplastics in ons lichaam kunnen verminderen.
Eén ding is wat ons betreft wel duidelijk: terwijl wetenschappers hun uiterste best doen om achter de volledige gezondheidsimpact te komen, worden wij dagelijks blootgesteld aan steeds grotere hoeveelheden plastic. Wachten op onomstotelijk bewijs is geen optie — de risico’s zijn simpelweg te groot.
Teken daarom nu onze oproep voor een ambitieus internationaal plasticverdrag. Samen kunnen we deze stille gezondheidscrisis stoppen. Teken hier
