"Als zij niet kunnen overleven, kunnen wij dat ook niet." Het plastic dat onze oceanen vervuilt, blijft daar niet – het komt terug. Microplastics zijn aangetroffen in de vis die we eten, het water dat we drinken en zelfs in de placenta's van ongeboren baby's. Het is niet zomaar een probleem op afstand – het zit in ons. De grens tussen leven in de oceaan en menselijk leven is dunner dan we denken.
Microplastics in ons lichaam worden in verband gebracht met ontstekingen, hormoonverstoringen en potentiële gezondheidsrisico's op de lange termijn die we nog maar net beginnen te begrijpen. Ze kunnen onze organen binnendringen, de vruchtbaarheid aantasten en zelfs het immuunsysteem en de hersenfunctie verstoren. Terwijl we de planeet overspoelen met plastic, vergiftigen we onszelf langzaam – één hap, één ademhaling, één slokje tegelijk.
